جنبش – سبک فرمالیسم (شکل گرایی) روسی یکی از جریان های ادبی است که علیرغم آنکه در اوایل قرن بیستم به وجود آمد و خیلی رود هم از بین برده شد. اما تاثیر انکارناپذیری بر جریان های ادبی گذاشت که سال های دوری بعد از آن پا گرفت.
[alert type=”info”]بسیاری از اصولی که امروزه در بررسی و نقد و تحلیل شعد و ادبیات، اصول مسلم فرض می شوند، برای نخستین بار در جنبش فرمالیسم مطرح و تئوریزه شدند. فرمالیست ها در پس پاسخ به این سوال برآمدند که چه چیز باعث می شود که شعر یا متن ادبی از متون دیگر متفاوت باشد؟[/alert]
در پاسخ به این سوال به سوی تعریف نوعی شعر ناب روآوردند که تأکیدش بر جنبه های صوری ادبیات و شعر و شکل های خاص آن است و به خصوص نوع زبانی که به کار می برد. و این به دلیل استفاده از تکنیک ها و شگردهایی است که به کار می برند.
در این بخش سعی در معرفی این شگردها داریم که به کاذر بستن آنها موجد شاعرانگی در زبان است.
آشنایی زدایی (بیگانه کردن) Ostranenie
یکی از مهم ترین و جذاب ترین مفاهیم در فرمالیسم که از اصلی ترین ویژگی هایی است که به شکل های مختلفی در بیان ادبی استفاده شده است، آشنایی زدایی یا بیگانه کردن است. شکلوفسکی (Victor Shkovsky) نخستین بار این مفهوم را مطرح کرد. پس از او یاکوبسن و «تینیالوف» در مواردی از این مفهوم به عنوان بیگانه سازی یاد کردند. ویکتور شکلوفسکی در رساله اش «هنر همچون شگرد» (هنر به مثابه فن) (Art Technique) 1917 برای اولین بار به این مفهوم اشاره می کند.
فهرست پایان نامه بررسی سبک فرمالیسم
- شاعرانگی مبتنی بر شکل (فرم)
- فرمالیست ها
- آشنایی زدایی
- هنر به مثابه تمهید
- طرح
- انگیزش (مقابله با عادی و طبیعی بودن)
- شکل رایج (عنصر غالب)
- کارکرد به جای تمهید
- قصه ی پرداخت شده
- فرم و محتوا
- بررسی اثر ادبی در نظام خاص خود (خود ارجاع بودن)
- جدایی اثر از نیت مولف
- اهست ریتم (ضرباهنگ) و آوا
- جدایی شعر (متن) از تاریخ، ملت و بیوگرافی
- جدایی زبان کاربردی و زبان شعر
- معنا و تمهیدات زبانی در شعر
- دو نوع ساختار در داستان های روایت گر
- نقد فرمالیسم
- دیگر ویژگی های فرمالیسم
- یاکوبسن
- معرفی
- نظریه ارتباطی
- نقش عاطفی
- نقش ترغیبی
- نقش ارجاعی
- نقش همدلی
- نقش فرازبانی
- نقش شعری
- استعاره و مجاز
- نقد یاکوبسن
- استعاره و مجاز در پروست
- استعاره و مجاز در تحلیل نمایشنامه ی میمون پشمالو یوجین اونیل
- بختین
- تک آوایی و چندآوایی
- کارناوالی شدن
- ساختارگرایی و معنا
در نقاشی سوررئالیستی مارگریت (Margritte) واقعگرایی ظاهری اشیاء موهوم نشان داده می شود و تصویر را تنها به عنوان یک خیال می توان فهمید.
در تابلوی ارزشهای شخصی (1952) مثل نویسنده ی «آلیس در سرمزین عجایب» جلوه های عجیبش را با تحریف عمدی مقیاس ها به دست می آورد. یک گیلاس، یک شانه، یک فرچه ریش تراشی و یک جاسوزنی و یک چوب کبریت، اتاقی را که دیوارهایش را آسمان تشکیل می دهد پرمی کنند. ترکیبی که ذهن عقل گرا علیه خودش به کار می برد.
هاگریت با اشیاء همان طور رفتار می کند .که فرمالیت ها با واژه اشیاء نه در کاربرد روزمره بلکه با شکل و نگاه جدید شی در خود و برای خود.
