پایان نامه امضای نانومکانیکی سرطان پستان

مقاله ترجمه شده امضای نانومکانیکی سرطان پستان

شروع سرطان و پیشرفت آن به دنبال تغییرات مولکولی پیچیده و تغییرات ساختاری در ماتریس فراسلولی و معماری سلولی بافت زنده رخ می دهد. اما، درک کمی از این مطلب داریم که چگونه تبدیل از سلامت به بدخیمی ویژگی های مکانیکی سلول های درون ریز محیط تومور را تغییر می دهد.

در اینجا، ما با استفاده از یک میکروسکوپ نیروی اتمی نوع کنگره ای (IT-AFM) نشان می دهیم که بیوپسی های پستان انسان رشد نیافته نمایه های سفتی متفاوتی از خود نشان می دهند.

نگاشت های سفتی وابسته به هم که از بافت های عادی و خوش خیم حاصل شده اند نمایه های سفتی یکنواختی نشان می دهند که بواسطه یک پیک متمایز منفرد توصیف شده است. در مقابل، بافت های بدخیم توزیع گسترده ای دارند که از عدم یکنواختی بافت حاصل شده است، و با پیک سفتی اندک برجسته ای از سلول های سرطانی همراه است.

یافته های مشابهی در مراحل خاصی از سرطان پستان در موش های تغییر ژنی یافته MMTV-PyMT مشاهده شده است.

[alert type=”info”]پایان نامه الزویر پزشکی 2012 امضای نانومکانیکی سرطان پستان با ترجمه فارسی[/alert]

مدارک بیشتر حاصل شده از روده های موش هایی که دارای تومورهای مرحله آخر هستند نشان می دهند که جابجایی و گسترش دگردیسی همبسته با سفتی اندک سلول های سرطانی مرتبط با هیپوکسیا (کمبود اکسیژن در بافت های بدن) می باشد.

در مجموع، نمایه سازی نانومکانیکی با IT-AFM شاخص­هایی کیفی در تشخیص های بالینی سرطان پستان با اهمیت برگردانی ارائه می کند.

فهرست پایان نامه امضای نانومکانیکی سرطان پستان

• خلاصه
• امضای نانومکانیکی بیوپسی های پستان انسان
• نمایش نانومکانیکی پیشرفت تومور

تعریف امضای نانومکانیکی بافت پستان

امضای نانومکانیکی بافت پستان سالم با یک توزیع تک حالتی یا سفتی پیک از ۹۱/۱ تا kPa 68/3 توصیف شده اند.

توزیع سفتی در کل جراحات خوش خیم یکریخت باقی مانده اند؛ اما، مقادیر سفتی در طیف ۹۱/۱ تا kPa 68/3 قرار دارند، یعنی، حداقل دو عامل نرم تر از اپیتلیوم غده پستان سالم. امضای نانومکانیکی سرطان پیک ثانویه ای بین ۵۴/۱ و kPa99/1 شامل کرده است.

نتایج بررسی آزمایش نانومکانیک سرطان پستان

ما مشکل امضاهای نانومکانیکی مراحل معین پیشرفت تومور را حل کردیم، شامل گردیسی. قابل توجه اینکه نگاشت سفتی با وضوح بالا نشان داده که پیشرفت سرطان محدود به سفت شدن ماتریس نیست، درست همانطور که فرض کردیم، اما مرتبط با سفت شدن قابل توجه سلول های اپیتلیالی تومور در مقایسه با اپیتلیوم پستان عادی است. این سفتی متمایز احتمالاً در مطالعه AFM اخیر ذکر نشده است، چون پراب کلوئیدی 50 میکرومتری که استفاده شده بود تنها قادر به سنجیدن توده ای بود که وضوح کفی برای تمایز قایل شدن میان مولفه های بافت فردی را فراهم نمی کند (یعنی، سلول ها و ECM). پیشرفت تومور تا مرحله آخر، بر پیک نرم تأکید دارد و در رابطه با گسترده شده توزیع سفتی (شکل 4) در نتیجه تراوش سلول های سرطانی در بافت محیط است، و همچنین مختل کردن و آوندی کردن تومور.

مدارک اخیر نشان می دهند که هیپوکسیا نفوذ تومور و در نهایت تغییر سریع را پیشفت می دهد، و از اینرو مرتبط با توده ای شدن است. علاوه بر این، در این زمینه از قبل فرض بر این گذاشته شده که سلول های فرا ایستا به درجه معینی از انعطاف پذیری و قابل دگردیسی شدن برای فرار از هسته اصلی شان نیاز دارند. با تحلیل جراحات فرا ایستا در روده های موش های MMTV-PyMT اکنون ما اولین گواه را ارائه می کنیم که از این فرضیه حمایت می کند. این داده ها نشان دهنده ی ارتباط مستقیم میان سفت شدن سلول های سرطانی در تومور اولیه و رفتار متخاصمانه ای است که منجر به تغییر یکباره می شود. در نتیجه، پیک های نرم شناسایی شده در تومور اولیه می توانند نه تنها به عنوان نشانگرهای مکانوبیولوژیکی برای شروع سرطان بکار روند، بلکه دارای کیفیت های پیش بینی مرض نیز هستند.

روش بیوپسسی های انسانی

بیوپسی های انسانی از کلینیک پستان سرپایی، سازمان بیماری های زنان و تومورشناسی بیماری های زنانه، دانشگاه بیمارستان باسل حاصل شده اند. مطالعه توسط هیئت برسی موسساتی تأیید شد و مطابق با راهنماهای اخلاقی انجام شد. بکارگیری بیمار با رضایت آگاهانه او انجام شد. برای هر بیمار، یکی از پنج بیوپسی آنها برای تحلیل IT-AFM مستقیماً پس از برداشتنشان مورد استفاده قرار گرفتند، که هیچ دانش قبلی از داده های بالینی در مورد آنها وجود نداشت.

چهار بیوپسی دیگر با رویه های پاتولوژیکی استاندارد ارزیابی  شدند. گونه های استوانه ای با قطر 2/0 سانتیمتر و طول 1-2/0 سانتیمتر از جراحات مشکوک تخت راهنمای فراصوتی برداشته شدند (شکل 1 الف). بیوپسی ها به سرعت به محلول Ringer با یخ سرد شده انتقال داده شدند و در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شدند تا زوال بافت به حداقل رسانده شود. تحلیل IT-AFM سه روز پس از بیوپسی انجام شد.

نمونه های بافت پستان و روده برای موش های MMTV-PyMT

تمام رویه هایی که موش ها در آن درگیر بودند مطابق با قوانین سوئیس انجام شد که استفاده و ماقبت از حیوانات در تحقیقات را قانونی کرده بود و توسط دفتر دامپزشکی فدرال بررسی و تأیید شده بود. موش های مونث با موش های مذکر PyMT  در پس زمینه ی FVB با موش های زن FVB تولید مثل کردند که فاثد ژن تغییر یافته PyMT بودند. موش ها در نقاط زمانی مختلفی از توسعه سرطان کشته می شدند، و بافت های پستانی و روده ها از حداقل شش موش مختلف به سرعت برداشته می شدند و در حلال رینگتون سردی قرار داده می شدند. IT-AFM یک تا 72 ساعت پس از برداشتن بافت انجام می شد، و پس از آن نمایه های سفتی اساساً تغییر نمی کردند (شکل مکمل S9) و یکپارچگی بافت همانطور بود که باپایایی RNA مطابقت داشت (شکل مکمل S9 و اطلاعات مکمل در مورد ایزولاسیون RNA). برای ارزیابی هیپوکسی، به موش ها هیدروکلرید پیمونیدازول در ml^-1 mg 100 در محلول نمکی 9/0 درصدی تزریق شد. پس از 90 دقیقه، موش ها کشته شدند و گونه های بافت برای IT-AFM گرفته شدند. هیپوکسی با تحلیل هیستوشیمیایی ایمنی پیمونیدازول طبق یک پروتکل استاندارد نشان داده شد.